เมื่อสมัยที่เอมิจังยังเป็นเด็กเล็กๆตัวกระเปี๊ยกเรียนอยู่ที่อนุบาลเจริญพงศ์ตอนชั้นอนุบาล. 2 (ห้อง K2A)       ช่วงนั้นเริ่มมีคอร์สให้เริ่มเรียนพิเศษเพิ่มช่วงวันเสาร์ เอมิจังเลือกเรียนวิชาวิทยาศาสตร์เพิ่ม.    ซึ่งเป็นวิชาที่เอมิชอบและสนุกมากๆเพราะได้มีโอกาสทำการทดลองอย่างง่ายๆ คุณครูตุ๊กที่สอนก็ใจดี และใจเย็นกับเด็กๆด้วย.      ชอบกระตุ้นให้เด็กพูดคุยและตอบคำถาม เปิดโอกาสให้แสดงความคิดเห็น ไม่มีถูกหรือผิด แต่สุดท้ายหลังจากเด็กๆทดลองเสร็จก็จะสรุปการทดลองและรู้ผลของมันว่าเป็นอย่างไรด้วยตัวของนักเรียนเอง. เอมิเป็นเด็กร่าเริง ช่างพูดคุยซักถาม ชอบแสดงความคิดเห็น เมื่อเหตุและปัจจัยมาเจอกันในเวลานั้นเมื่อเอมิจัง อายุ 4 ขวบ จึงส่งผลให้เอมิรักและหลงใหลกับเรื่องราวของวิทยาศาสตร์มากเพราะเป็นการเปิดโลกใบใหม่. ได้รู้จักคำศัพท์ทางวิทยาศาสตร์ใหม่ๆ มีความรู้รอบตัวใหม่ๆที่ไม่เคยได้รู้หรือเคยสังเกตมาก่อนหน้านี้ และได้คำตอบในเรื่องราวที่เคยสงสัยมาก่อนแต่ไม่รู้จะไปหาคำตอบได้จากที่ไหน.      วิทยาศาสตร์ทำให้เอมิมีความสุข สนุกกับการสังเกต และค้นหาความรู้ไปเรื่อยๆ. เมื่อเอมิรักวิทยาศาสตร์ขนาดนี้ในตอนนั้นคุณแม่เลยมีโอกาสพาเอมิไปรู้จักกับ. อพวช.  (. องค์การพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ ที่คลองห้า ปทุมธานี). เป็นครั้งแรก และแน่นอนว่าคุณแม่ไม่พลาดที่จะสมัครเป็นสมาชิกครอบครัวรายปีที่นั่นด้วย   ประโยชน์จากการเป็นสมาชิกนั้นคุ้มค่ามากๆ เพราะได้มีโอกาสไปเที่ยวอยู่เป็นประจำ. แต่ไม่ถึงกับบ่อยมาก.   สิทธิสำหรับสมาชิกมีเยอะแยะเลย มีรายละเอียดสิทธิพิเศษต่างๆมาเป็นเล่มเล็กๆในแต่ละเดือนพร้อมกับนิตยสารของอพวช ซึ่งรูปเล่มและเนื้อหาดีมากๆ. . ได้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ทุกตึกฟรีตลอด มีโอกาสได้เข้าห้องทดลองทางวิทยาศาสตร์  ได้ดูการแสดงโชว์ทางวิทยาศาสตร์ที่สนุกและมีสาระความรู้สอดแทรกด้วย. เจ้าหน้าที่ก็ดูแลดีมากและเป็นกันเองดีด้วย สงสัยอะไรก็สอบถามได้ตลอด.   ที่ อพวช มีตึกให้เข้าชมถึง 3 ตึก และแต่ละแห่งก็จัดนิทรรศการได้น่าสนใจทุกตึกเลย สมัยที่คุณแม่ยังมีเอมิจังคนเดียว ก็พาเอมิตะลอนๆไปเที่ยวกัน. แต่เมื่อมีนัตซึและเริ่มโตขึ้น ความผูกพันธ์ของนัตซึกับอพวชก็เลยเกิดขึ้นเองโดยปริยาย.     เพราะเรามักพาลูกไปพิพิธภัณฑ์อยู่เสมอๆถ้ามีโอกาส.  ถึงจะไปมาแล้วหลายครั้งแต่ยังไงก็ยังชมนิทรรศการได้ไม่ครบถ้วนอยู่ดีเพราะความรู้มันเยอะมากจริงๆ ต้องเลือกชมที่เหมาะกับระดับช่วงอายุและความสนใจในแต่ละครั้งที่พาไปเที่ยวชม ซึ่งเวลาเที่ยวก็จะใช้เวลาทั้งวันตั้งแต่9.30-17.00 น.  เลย เดินเที่ยวได้ไม่มีเบื่อ. 
    ในแต่ละปีจะมีงานพบปะสมาชิกอพวชสัมพันธ์ ซึ่งจะจัดงานไม่เหมือนกันในแต่ละครั้งจะมีเล่นเกม จับรางวัล หรือ ประดิษฐ์ของเล่นทางวิทยาศาสตร์ที่แตกต่างกันไป กิจกรรมมีหลากหลายไม่ซ้ำรูปแบบเลยในแต่ละปีที่ไปร่วมงานด้วย. แถมยังมีโอกาสได้ไปชมภาพยนตร์ สามมิติที่ สยามพารากอนด้วย(มีรอบพิเศษสำหรับสมาชิกอพวช ให้ชมกันฟรี).   สิ่งที่เอมิกับนัตซึชอบมากคือ การได้ไปอพวช.ในวันเด็ก ได้ร่วมเล่นเกมและประดิษฐ์ของต่างๆ ได้เกร็ดความรู้จากการเล่นเกมและทำสิ่งประดิษฐ์. ทำให้ต่อยอดความคิดได้ว่าจะเอาไปสร้างสรรค์ทำอะไรต่อได้อีก แถมในวันเด็ก พี่ๆอพวช.จะใจดีกับเด็กๆเป็นพิเศษ เรียกได้ว่า. น้องๆขออะไรก็ยินดีจัดให้. บริการให้ ไม่มีบ่น.      ประมาณว่ายิ่งกว่า "ปุ๋ยรักเด็กค่ะ"ซะอีกอ่ะ.   น่าประทับใจและมีความสุขกลับไปทุกๆทีที่มา อพวช.  (แต่ที่เป็นหนักหน่อยคือเมื่อยขา เพราะพยายามจะเดินดูให้ทั่วๆๆ)
      น่าดีใจที่มีองค์การแบบนี้ และมีเจ้าหน้าที่ที่พร้อมจะให้บริการและความรู้.   กับเด็กๆและประชาชนที่สนใจ เพราะการที่จะไปเที่ยวถึงที่นั่นได้ ต้องเป็นคนที่มีความตั้งใจ อยากไปจริงๆเพราะการเดินทางค่อนข้างไกลและลำบากพอสมควร ใช้เวลาในการเดินทางมาก. แต่ว่าถ้าได้ไปเยี่ยมชมจะรู้สึกเลยว่าคุ้มค่ามากๆสมกับการเดินทางไปชมพิพิธภัณฑ์ที่ดีๆแบบนี้     ลองคิดดูซิค่ะว่าถ้าหากต้องเดินทางไกล เสียค่าเข้าชมแล้ว เจ้าหน้าที่ก็ยังไม่โอเคอีก.  คนที่เข้าชมคงจะเสียใจและเสียดายแย่เลย.  อยากให้เจ้าหน้าที่ทุกๆฝ่ายให้บริการดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆค่ะ. 
      การที่เอมิกับนัตซึชอบในวิทยาศาสตร์มากและ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เก่งเท่าคนที่สอบแข่งขันรายการต่างๆที่ต้องติวกันมากมาย แต่เธอทั้งสองคนก็มีความสุขกับความรู้ทางวิทยาศาสตร์ทั่วๆไปที่นำมาใช้ได้ในชีวิตประจำวัน ความรู้ที่อยู่รอบตัวแบบเข้าใจง่ายๆไม่ซับซ้อนมาก. เป็นการเรียนรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขบนโลกใบนี้ สามารถเอามาประยุกต์ใช้ได้แค่นี้ก็นับว่าคุ้มค่าแล้วสำหรับความสนใจที่จะเรียนรู้และกลมกลืนไปกับวิทยาศาสตร์ในทุกๆแขนง
     สุดท้ายนี้ขอบันทึกไว้เป็นที่ระลึกเพื่อนึกถึง   ถึงความซื่อสัตย์ของคุณพนักงานขับรถ shuttle busของ. อพวช. คือ คุณจวน ที่เก็บโทรศัพท์มือถือของคุณแม่ที่ลิืมไว้ในรถและติดต่อนัดรับของคืนให้อย่างเรียบร้อย ทำให้คุณแม่หายวิตกกังวลและสามารถนอนหลับได้ไม่ตาค้างทั้งคืนเพราะเสียดายข้อมูลในโทรศัพท์. ขอบพระคุณในความซื่อสัตย์และความรับผิดชอบที่มีต่อลูกค้าผู้เข้าชมที่ดิฉันอดชื่นชมไม่ได้เลย.  และขอส่งต่อความรู้สึกดีๆแบบนี้แจ้งให้เพื่อนทุกๆคนทราบว่า พนักงานอพวช.  มีความซื่อสัตย์ดีจริงๆค่ะ 
     หากใครที่สนใจวิทยาศาสตร์และอยากปูพื้นฐานทางความคิดความชอบด้านวิทยาศาสตร์ให้ลูกๆต้องอย่าพลาด อพวช.  เลยนะค่ะ ขอบอกค้า...